Σύμφωνα με έρευνες το ομαδικό πλαίσιο θεραπείας συχνά είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικό και αποτελεσματικό με την ατομική θεραπεία. Η ομαδική θεραπεία στην ουσία αποτελεί ένα “κοινωνικό εργαστήριο”, ένα πλαίσιο έκφρασης, ανάλυσης συναισθημάτων και δημιουργίας σχέσεων και κατ’ αυτό τον τρόπο απευθύνεται σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Συνήθως προηγείται μια χρονική περίοδος ατομικής θεραπείας, όπου ο θεραπευόμενος έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει τους ρόλους και τις διαδικασίες που αναπαράγονται στη ζωή του και στις σχέσεις του, ενώ το ομαδικό πλαίσιο θεραπείας- που έπεται- συνιστά τον ασφαλέστερο και καταλληλότερο τρόπο να δοκιμάσει ο ασθενής νέες κοινωνικές δεξιότητες, να εκφράσει συναισθήματα που φάνταζαν δύσκολα ως τότε, να διαπιστώσει στην πράξη κατά πόσο είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις θεραπευτικές αλλαγές και προκλήσεις που έχουν αναλυθεί στην ατομική θεραπεία.

Κατά την ομαδική θεραπεία είναι αναμενόμενο σε επίπεδο διαδικασίας να αναπαραχθούν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο θεραπευόμενος στις εξω-ομαδικές του σχέσεις μέσα στην δυναμική της ομάδας. Οι δυσκολίες αυτές συνήθως είναι διαφορετικής φύσης για κάθε μέλος της ομάδας, παρόλα αυτά αρχικά τουλάχιστον η κοινή θεραπευτική πρόκληση για όλα τα μέλη είναι να μάθουν να εκφράζουν με ειλικρίνεια και κατά τρόπο βοηθητικό το συναίσθημά τους, αρνητικό ή θετικό, προς τα υπόλοιπα μέλη. Η έμφαση στην ομαδική θεραπεία δε δίνεται στο περιεχόμενο των όσων λέγονται, αλλά στην δυναμική της ομάδας και στις εσω-ομαδικές διαδικασίες, τον τρόπο δηλαδή που κάποιος για παράδειγμα εκτίθεται μπροστά στα άλλα μέλη, στο κατά πόσο είναι ικανός και δεκτικός στην παροχή βοήθειας και φροντίδας από άλλους, στο κατά πόσο βιώνει την κοντινότητα και την εγγύτητα στη σχέση ως ασφαλή ή ως πηγή ενδεχόμενου κινδύνου και αμφιθυμίας. Οι διαπροσωπικές αυτές διαδικασίες είναι ήδη ενεργές στις εξω-ομαδικές σχέσεις του ατόμου, οδηγώντας τον συχνά σε αδιέξοδα και παγίδες όπως για παράδειγμα η κοινωνική απομόνωση ή η προσπάθεια να ευχαριστούμε συνεχώς τους άλλους ανθρώπους θυσιάζοντας τις προσωπικές μας ανάγκες αντίστοιχα.

Ο πιο καθοριστικός παράγοντας και απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να βοηθηθεί ο θεραπευόμενος από το ομαδικό πλαίσιο θεραπείας είναι να επιτρέψει στον εαυτό του να αλληλεπιδράσει με τα υπόλοιπα μέλη και με τον θεραπευτή όσο το δυνατόν πιο αυθόρμητα, συν-δημιουργώντας έναν “κοινωνικό μικρόκοσμο” όπου αφενός θα εκδραματιστούν οι παθολογικές και δυσπροσαρμοστικές εξω-ομαδικές συμπεριφορές που δυσχεραίνουν το κάθε μέλος, και αφετέρου μέσω της αναλυσης και της ανατροφοδότησης από τα υπόλοιπα μέλη και τον θεραπευτή οι συμπεριφορές αυτές και οι παθολογικές πεποιθήσεις-ρόλοι για τον εαυτό ή τους άλλους θα μπορέσουν σταδιακά να αλλάξουν.

Η ομαδική θεραπεία προσφέρει λοιπόν το πιο ασφαλές πλαίσιο για να διερευνήσει κάποιος προβλήματα που τον απασχολούν στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Το μοντέλο που εφαρμόζεται ακολουθεί τις θεραπευτικές αρχές σύμφωνα με το διαπροσωπικό σχεσιακό ομαδικό μοντέλο ψυχοθεραπείας κατά τον Irvin D. Yalom. Ο χώρος και ο χρόνος που πραγματοποιείται κάθε ομαδική συνεδρία είναι προκαθορισμένος και σταθερός και η διάρκεια κάθε ομαδικής θεραπευτικής συνεδρίας είναι 1 ½ ώρα την εβδομάδα.

Ως Ομαδικός Ψυχοθεραπευτής είμαι πιστοποιημένος ομαδικός ψυχοθεραπευτής από το International Board for Certified Group Psychotherapists (AGPA member), ανταποκρινόμενος στα υψηλά στάνταρ που τίθενται από τον διεθνή οργανισμό ομαδικών ψυχοθεραπευτών, μια ιδιαίτερα σημαντική διάκριση, ενώ στο πλαίσιο συνεργασίας με το Ι.Σ.Ο.Ψ. έχω εποπτευθεί επί δεκαετίας (2012-2022) από τη συν-διευθύντρια του Yalom Institute, New York, Dr. Ruthellen Josselson.